Blog

Powszechnie uważa się, że psy dla alergików to psy, które mają włos. Natomiast te z sierścią bardzo uczulają i nie są odpowiednie dla dzieci. Czy to prawda?

Za reakcje alergiczną odpowiada białko zawarte w ślinie psa, jego naskórku i odchodach. Pies wylizując sierść przenosi alergeny. Do człowieka alergizujące białko trafia podczas pielęgnacji zwierzaka, zabawy z nim czy podczas spania z czworonogiem w jednym łóżku.

Budowa skóry psa

Do każdego włosa głównego przypisane są dwa do trzech włosów wtórnych. Korzeń włosa leży pod skórą. Gruczoły łojowe zaopatrują każdy włos w tłuszcze i minerały. Ponadto, sebum pomaga chronić psa przed wilgocią. Włosy są również określane jako odzwierciedlenie zdrowia, ponieważ ich stan często wskazuje, czy pies jest fizycznie i psychicznie zdrowy. Ponadto warstwa tłuszczowa skóry jest odpowiedzialna za przekazywanie składników tzw. spot-on, które chronią przed ukąszeniami pcheł i kleszczy.

Pod względem budowy sierści psy możemy podzielić, na te które mają podszerstek i te które go nie mają. Włosy okrywowe nazywane są również włosami przewodnimi lub wąsami. Są grubsze od podszerstka i nie rosną tak gęsto. Struktura włosa psa zależy od jego genów. Sierść okrywowa określa przede wszystkim kolor futra psa, ponieważ zawiera pigmenty. W zależności od ich gęstości i długości, włosy okrywowe chronią przed przemoczeniem, ponieważ odprowadzają deszcz i wodę. Sierść tworząca podszerstek jest znacznie cieńsza niż włosy okrywowe, miękka i puchata. Nie rośnie równomiernie na całym ciele i ma długość od kilku milimetrów do 2 centymetrów, w zależności od rasy.

Rasy psów bez podszerstka

Kilkanaście przedstawicieli psich ras uznawanych za bezpieczne dla osób z alergią to głównie psy charakteryzujące się naturalnym, miękkim włosiem lub bezwłose.

• Pudel
• Maltańczyk
• Chart afgański
• Portugalski pies dowodny
• Lagotto Romagnolo
• Nagi Pies Meksykański, Grzywacz Chiński
• Terriery: Yorkshire, Bedlington, West Highland, Irish Soft Coated
• Bichon Frise
• Sznaucer

Pielęgnacja skóry i okrywy włosowej

Każdy włos kiedyś obumiera i wypada a na jego miejsce wyrasta kolejny. Proces jednak wymiany sierści przebiega w różnorodny sposób i jest zależny od kilku czynników, m.in: genetycznych, środowiskowych, klimatycznych i temperaturowych, gatunku i typu włosa oraz płci. Niektóre rasy linieją intensywnie w ściśle określonych sezonach, a inne w mniejszym nasileniu, ale za to niemal cały rok a u jeszcze innych, proces linienia jest w zasadzie niezauważalny. Znajdujący się na skórze psa czynnik uczulający w większym nasileniu będzie obecny w naszym domu, jeśli psiak zrzuca znaczne ilości sierści niż w przypadku ras, które nie przechodzą procesu linienia. Jeśli zatem chcemy zminimalizować rozprzestrzenianie alergenu, wybierzmy rasę gubiącą jak najmniej włosa. Psy bezwłose w naszym klimacie wymagają zimą specjalnego ubranka, by mogły przy mrozie wychodzić na dwór, a w czasie upalnego lata – nawilżających kremów z filtrem. Mocniej linieją suki niż psy (jest to związane z gospodarką hormonalną, proces ten zostaje nieco zahamowany poprzez sterylizację), rasy krótkowłose, posiadające podszerstek (rasy nie posiadające podszerstka linieją sezonowo, a utrata włosa nie jest znacząca), psy z szatą dwuwarstwową przebywające na stałe w mieszkaniu w mniejszym lub większym stopniu linieją cały rok (Szpice, Owczarki niemieckie, Labradory, Mopsy, Corgi).

Trymowanie jest rodzajem pielęgnacji, która polega na ręcznym usuwaniu nadmiaru włosów u psa. Najczęstszą metodą pielęgnacji psów jest strzyżenie maszynką – skrócenie okrywy włosowej psa bez usuwania całości włosa. Różnica między przycinaniem a trymowaniem polega na tym, że trymowanie wykonuje się ręcznie i usuwa się włos z korzeniem, który dojrzał i jest gotowy do wyjęcia, dzięki czemu nowa warstwa zdrowego włosa może wzrastać. Za każdym razem kiedy strzyżemy psa predestynowanego do trymowania skracamy jedynie wierzchnią warstwę martwej okrywy włosowej, gotowej do wyjęcia, nie robiąc tym samym miejsca dla nowego zdrowego włosa. W rezultacie strzyżenie powoduje, iż okrywa włosowa może zmienić swoją strukturę, kolor oraz stracić funkcję, którą pełni (bariera termoizolacyjna). Dzięki trymowaniu włos rośnie zdrowy, dobrze odżywiony, skóra jest należycie ukrwiona oraz cyrkulacja powietrza jest prawidłowa.

Jak wybrać psa dla alergika?

Przede wszystkim należy skonsultować się alergologiem. Jeśli wyrazi zgodę i nie odradzi nam stanowczo posiadania psa, należy zainteresować się niewielkich rozmiarów psem z sierścią, która przypomina ludzki włos. Jest to jeden ze znaków, że pokrywa sierści psa nie ma podszerstka. Ponadto w domu alergika powinno obowiązywać kilka żelaznych zasad:

• częste sprzątanie
• unikajmy dywanów i wykładzin, w które mocno i skutecznie wbijają się włoski psiej sierści
• często wietrzymy pomieszczenia
• po każdej zabawie z psem myjemy ręce
• unikamy lizania przez psa
• szczotkujemy i kąpiemy psa
• unikamy spania w jednym pokoju, a zwłaszcza w jednym łóżku!

NIE ISTNIEJĄ RASY NIEUCZULAJĄCE!